Kurs prowadzi dr n. o zdr. Tomasz Maicki
Specjalista fizjoterapii
Fizjoterapeuta w Krakowskim Centrum Rehabilitacji i Ortopedii od 2006 roku
Wykładowca na kierunku fizjoterapia Uniwersytetu Jagiellońskiego Collegium Medicum w Klinice Rehabilitacji od 2012 roku
Asystent koncepcji PNF od 2014 roku
Autor i współautor artykułów naukowych z zakresu fizjoterapii specjalistycznej.
Uczestnik licznych szkoleń specjalistycznych z fizjoterapii w kraju i za granicą.
6 dni/60h lekcyjnych
|
Kurs adresowany do: fizjoterapeutów, terapeutów zajęciowych, trenerów personalnych, studentów. Ćwiczenia praktyczne stanowią 70% kursu, 30% stanowi część teoretyczna. Kurs kończy się uzyskaniem certyfikatu z akredytacją PTF i SFP. Na kursie przedstawiana jest fizjoterapia oparta na faktach Evidence Based Medicine. |
 |
 |
| 1 | Zasady diagnostyki i terapii ortopedyczno/neurologicznej |
| 2 | Zasady neurofizjologiczne wykorzystywane podczas terapii (neuroplastyczność, nauczanie motoryczne) |
| 3 |
Badanie funkcjonalne narządu ruchu, analiza biomechaniki i terapia dla stawu barkowego, łokciowego, promieniowo-nadgarstkowego, skokowego, kolanowego, biodrowego kręgosłupa lędźwiowego, piersiowego, szyjnego, stawów skroniowo-żuchwowych |
| 4 | Analiza pacjenta według ICF i praca na poziomie strukturalnym i aktywności |
| 5 | Badanie i terapia dla nerwów czaszkowych i obwodowych, neuromobilizacje |
| 6 | Transfery |
| 7 | Terapia dla ręki spastycznej |
| 8 | Trening równowagi, kontroli posturalnej i stymulacja czucia głębokiego |
| 9 | Analiza i terapia chodu |
| 10 | Terapia ustno-twarzowa |
| 11 | Normalizacja napięcia mięśniowego |
| 12 | Kliniczne testy do oceny pacjentów neurologicznych i ortopedycznych |
| 13 | Analiza zaburzeń wzorców ruchowych |
| 14 | Demonstracje terapii pacjentów ortopedycznych i neurologicznych |
| 15 | Wykorzystanie kliniczne terapii ortopedyczno/neurologicznej |
To terapia pacjentów ortopedycznych i neurologicznych oparta na nauczaniu motorycznym, neuroplastyczności. Stosowanie zasad neurorehabilitacji u pacjentów z dysfunkcjami w obrębie układu ruchu może zwiększyć skuteczność postępowania, którego głównym celem jest poprawa sprawności funkcjonalnej chorych. Testujemy pacjenta i leczymy zgodnie z międzynarodową klasyfikacją funkcjonowania ICF, terapia jest prowadzona na poziomie strukturalnym (wzmacnianie mięśni, poprawa czucia głębokiego, elastyczności mięśni, zwiększanie zakresu ruchu, jak i na poziomie aktywności czyli trening czynności i aktywizacji zawodowej. W trakcie pracy z pacjentem stymulujemy układ nerwowo-mięśniowy poprzez stymulowanie proprioceptorów i eksteroreceptorów. Terapia hands on jest wykorzystana do torowania wzorców prawidłowych przez systematyczne powtarzanie ruchu i hamowanie wzorców niewłaściwych.
W terapii stosowane są zróżnicowane zadania ruchowe w zmiennych pozycjach wyjściowych i zmiennych warunkach by osiągnąć największy poziom aktywności i partycypacji. Uwzględnia się zasadę repetition without repetition, gdzie usprawniamy dany ruch, ale w różnych sytuacjach terapeutycznych np. chcąc poprawić fazę podporową kończyny możemy to osiągnąć poprzez: wstawanie z krzesła, chodząc po schodach lub w leżeniu na plecach podnosząc pośladki. Dla pacjentów z dysfunkcją w obrębie układu ruchu warte podkreślenia są ćwiczenia, które uwzględniają fazy kontroli motorycznych. Wysoka sprawność motoryczna w obrębie kończyn, wymaga odpowiedniej kontroli posturalnej.
W leczeniu pacjentów ważne jest wykonywanie ćwiczeń w „łańcuchach zamkniętych” i stopniowe przechodzenie do zadań w „łańcuchach otwartych. Pod wpływem stymulacji reprezentacja korowa w mózgu ulega zmianom bo nie jest określona na stałe. Jest zależna od wykonywania czynności dnia codziennego dlatego powierzchnię jaką zajmują części ciała w korze ruchowej jest wprost proporcjonalna do precyzji wykonywanych ruchów, a nie do masy mięśniowej.
Terapia ortopedyczno/neurologiczna uwzględnia ćwiczenia, które mają zwiększyć reprezentacje korową dla danej części ciała poprzez wytworzenie nowych połączeń w korze ruchowej i czuciowej. Stymulacja kory mózgowej przyczynia się przede wszystkim do odzyskania sprawność pacjenta, a nie poprzez sam trening siły mięśniowej i zakresu ruchu. Trening równowagi uzyskujemy przez naukę przemieszczania środka ciężkości w obrębie czworoboku podparcia oraz przez usprawnianie układu przedsionkowego, układu proprioceptywnego, jak i układu mięśniowo-szkieletowego.
W trakcie szkolenia zostaną przeprowadzone demonstracje terapii na pacjentach ze schorzeniami ortopedycznymi i neurologicznymi. Uczestnicy szkolenia będą pracować z pacjentami, aby wykorzystać wiedzę diagnostyczną zdobytą na kursie do planowania terapii. Kursanci otrzymają wskazówki, jak prawidłowo przeprowadzić badanie funkcjonalne pacjentów oraz w jaki sposób przeprowadzić skuteczną rehabilitację. Na kursie omówiona zostanie terapia na poziomie strukturalnym i aktywności według ICF przy wykorzystaniu zasad neurofizjologicznych. Analiza ruchu stanowi podstawę do rozpoznania głównego problemu pacjenta co pozwoli terapeucie na torowanie właściwych wzorców ruchowych.